Midnight Blues Patrol |
organisation: Het Verschil band: Midnight Blues Patrol |
© Rootsville 2017 |
review & photo: Freddie |
|
Om de belofte kracht bij te zetten om dit jaar meer Belgische blues bands in de spotlights te zetten trok ik op vrijdagavond richting Betekom waar er in café 'Het Verschil' een optreden zou plaats vinden van 'Midnight Blues Patrol'. Niet zo maar want deze 'Midnight Blues Patrol' hebben vorige week de 'kick-off' gegeven van hun 'Never Ending Blues Tour' met als hoofddoel hun vers van de pers debuutalbum 'Under Cover' voor te stellen aan de blues-liefhebbers. Een schijfje met 8 nummers op welke we deze week nog eens extra in de kijker zullen zetten. 'Midnight Blues Patrol' zijn 5 blues-bro's die de skills hebben die je van een goede blues-band mag verwachten. Stevige en aanstekelijke rockin' blues die worden gebracht door blues-shooter Rudi Hautecler. Aan zijn zijde staat een degelijk op elkaar ingespeelde ritme sectie met aan de drums Roland Massart en bassist Danny Jaspers. Verder bestaat deze band ook nog uit de met humor geïnfecteerde Fred Boyen aan de 'black & white keys' en guitarslinger Filip Brems aka Fille die perfect weet aan te voelen hoe een 'Brown Sunburst Strat' moet komen te klinken. Een podium is in een dorpscafé natuurlijk 09.30PM and time to set this place on fire, en dat deden ze nu eens met geen bluesje maar met de heerlijke Stax binnenkomer van Booker-T met diens 'Green Onions'. Omdat Booker-T en Steve Cropper niet aanwezig konden zijn doen we het dan maar met hun geslaagde stand-ins Fred & Fille. Als soulfanaat Mede door hun aanstekelijke 'drive' zou ik dit optreden van deze 'Midnight Blues Patrol' onder de noemer van good ol'biker blues komen te zetten. Geen franjes maar wel degelijk er boenk op!. In het eerste gedeelte krijgen we ook nog onder meer Bobby Blue zijn 'Further On Up Niet een al te lange break want door de zanger van de band wordt de timing uitermate nauwkeurig afgemeten, dus na een klein kwartuurtje geven deze 'Midnight Blues Patrol' er meteen weer een lap op. Howlin' Wolf citeren is ook altijd leuk meegenomen en zeker wanneer het 'Spoonful' betreft. Waren het de 'Duvels' of zit het in zijn natuur maar de humoristische outro's van keyslinger Fred op zijn keyboard zijn wel degelijk te waarderen. 'King Bee' en 'Prison of Love' zijn een paar nummer die je ook kan terug vinden op het debuutalbum 'Under Cover' en die ook hier vanavond 'het verschil' komen te maken. Heb ik hier vanavond van genoten...Guilty! Eigen Kweek, uitstekende muzikanten en voortreffelijke keuze van nummers, meer moet dat niet zijn.
|
teveel van het goede en dit is en blijft uiteraard een pijnpunt, en dan hebben we het als fotograaf nog niet over de belichting. Als eerste aanwezig was 'batteur' Roland die zijn attributen perfect had weten te plaatsten in het hoekje dat was vrijgehouden voor deze 'Midnight Blues Patrol'. Voor zanger Rudi was enkel een standaard voorzien om zijn 'micro'ke' in te plaatsten al had hier een draadloze 'mic' niet misstaan. De 'Fender' orkestratie met bass en gitaar konden zich dan weer rond hun drummer parkeren en dan was er nog het 'Yamaha' keyboard dat dan maar weer net 'buiten' het podium een plek had gevonden, om samen met Fred, de bespeler ervan, en enkele onafscheidelijke 'Duvels' toch nog een geheel te kunnen vormen. 'Just on Time' kon ik nog met deze 'Nachtelijke Patrouille' een babbel maken en zo leerde ik ook dat Hammond speler Edwin Risbourg in het verleden nog deel uitmaakte van deze formatie. Opmerkelijk was toen al het binnenkomen van een schare trouwe fans voor deze 'Midnight Blues Patrol'.
uiteraard altijd heerlijk om te beluisteren. Met 'Since I Met You Baby' is het dan de beurt aan Rudi om te laten horen wat hij in huis heeft. Laat me er dan maar onmiddellijk bij vertellen dat deze 'Midnight Blues Patrol' niet een band is die zomaar klakkeloos covers komen te brengen maar die deze nummers in een eigen arrangement komen te gieten waardoor het erop lijkt of deze songs voor de ongepolijste rauwe klankkleur van deze blues-shooter zijn geschreven. Na dit oudje van Ivory Joe Hunter krijgen we zelfs een haast onherkenbare versie van BB's 'The Thrill is Gone' en zelfs voor een trouwe King-fan als mezelf is dit meer dan OK!
The Road' tegen maar deze shuffle associëren we natuurlijk ook met Eric Clapton zijn versie. Ook nog een beetje 60-ties geschiedenis met 'The Spyder & The Fly' uit de 'Stones' hun pre-historische bluesperiode.
